Ο μέχρι πρότινος άνθρωπος ...

Το χωραφάκι του δήμου στο οποίο έχουμε κάνει κατάληψη, το σκάβουμε με τσάπα και φτυάρι.

Ένας γείτονας μάς είδε και είπε ότι έτσι δεν θα κάνουμε δουλειά, χρειάζεται να έρθει μηχάνημα για να σκαφτεί «εκτός αν ήρθατε για να παίξετε» (λέει)…

Κι ένας άλλος φίλος υπερθεματίζοντας πρόσθεσε: «αφού υπάρχουν μηχανήματα, προς τι η αυτοτιμωρία»…

Έκανα μια σκέψη τελευταία. Ο μέχρι πρότινος άνθρωπος ό,τι χρειαζόταν τσουπ, μ’ ένα τηλεφωνηματάκι το ‘χε έξω από την πόρτα του! Καμία κούραση, καμία προσπάθεια. Ό,τι ήθελε, το είχε στο πιάτο, επειδή είχε ... λεφτά!!!!!

Δεν θα σταθώ στο ότι πλέον δεν έχουμε λεφτά, άρα αναγκαστικά παρήλθε η ευκολία (αλλά ακόμα κι όσοι έχουν δεν θα έπρεπε να τα χρησιμοποιούν διότι τα ελέγχουν οι δυνάστες -άρα και ΣΕ ελέγχουν οι δυνάστες), θα μείνω στο σημαντικότερο.. 

Αυτή η ευκολία μάς έκανε τεμπέληδες!!! κι όχι μόνο -ακόμα χειρότερα- μας έκανε φλώρους!!! Η ευκολία ευθύνεται για το ότι δεν αντέχουμε τίποτα!!!!! Μας κατάντησε να πιστεύουμε ότι χωρίς λεφτά δεν μπορούμε να ζήσουμε!!! Κι αυτοκτονούμε!!! Ενώ στην πραγματικότητα όλα μπορεί να τα κάνει ο άνθρωπος με τα χεράκια του!!!

Αυτό το καθεστώς πρέπει να αλλάξουμε, και φυσικά δεν θα αλλάξει με λόγια, αλλά με πράξεις. Χρέος να αρχίσουν να πράττουν έχουν αυτοί που ξέρουν.

Πηγή: Ramnousia της Στεφανία Λυγερού