Κοινωνία στο γύψο ...

Δεν σας κρύβω ότι προβληματίστηκα αρκετά διαβάζοντας ένα άρθρο στο διαδίκτυο που είχε ως θέμα τον θάνατο ενός 18χρόνου ανθρώπου, ο οποίος πέθανε στην προσπάθειά του, να αποφύγει τον ελεγκτή του τρόλεϊ, καθώς δεν είχε εισιτήριο μαζί του. 

Δηλαδή το σωτήριο έτος 2013, στην αποικία χρέους με το προσωρινό όνομα Ελλάδα, ένας άνθρωπος, ένα 18χρονο παιδί, πέθανε γιατί δεν είχε το αστρονομικό ποσό των 1,4 Ευρώ για να βγάλει ένα εισιτήριο για να πάει στο σπίτι του.

Το πιο τραγικό βέβαια στην όλη υπόθεση δεν είναι το γεγονός ότι ένας άνθρωπος πέθανε για μια ασήμαντη αφορμή αλλά στο γεγονός ότι αντιμετωπίζεται ο αποθανών από μια μερίδα (χρήσιμων) ηλιθίων, που δυστυχώς για τον υπόλοιπο υγιή πνευματικά πληθυσμό έχουν το δικαίωμα ψήφου, ως ο αποκλειστικός υπαίτιος για τον θάνατό του. 

Σύμφωνα δηλαδή με το αρρωστημένο τους μυαλό, μοναδικός υπαίτιος είναι ο νεκρός. Φταίει ο 18χρόνος γιατί στα μάτια τους διέπραξε την απίστευτη ύβρη του να μπει σε ένα Μέσο Μαζικής Μεταφοράς χωρίς να έχει εισιτήριο. Ο νεαρός ΈΠΡΕΠΕ να πεθάνει γιατί δεν είχε εισιτήριο. Πάλι καλά που δεν κρέμασαν και την σορό του στην πλατεία για παραδειγματισμό. Να το βλέπουνε οι λοιποί ιθαγενείς και να βγάζουν εισιτήριο υπό το καθεστώς του φόβου.

Με την δικιά τους αρρωστημένη λογική λοιπόν θα πρέπει να χάσει κάποιος την δουλειά του γιατί έχουμε ύφεση, να χάσει κάποιος το σπίτι του γιατί δεν μπορεί να πληρώσει το δάνειο της τράπεζας, να μπει φυλακή κάποιος γιατί δεν μπορεί να πληρώσει τους φόρους του ή να πεθάνει κάποιος γιατί δεν έχει λεφτά για να πληρώσει το νοσοκομείο και τα φάρμακά του.

Όμως το εκπληκτικό με την λογική αυτών των ανθρωποειδών είναι ότι για αυτούς ο συγκεκριμένος ελεγκτής απλά έκανε την δουλειά του. Το λάθος είναι αποκλειστικά του 18χρονου, γιατί δεν έβγαλε ένα εισιτήριο και τα λάθη πληρώνονται και σε αυτήν την αποικία πληρώνονται με την ζωή σου.

Περίεργο... Μόλις θυμήθηκα ότι στην ιστορική Δική της Νυρεμβέργης, οι Ναζί επικαλέστηκαν για τις θηριωδίες που είχαν διαπράξει την ίδια ακριβώς δικαιολογία. 

"Δεν φταίμε εμείς. Εμείς απλά κάναμε την δουλειά μας."

Ιστορικά παρατηρείται το γεγονός όταν μια κοινωνία αποκόβεται από την κοινή λογική και την αλληλεγγύη, τα μέλη αυτής της κοινωνίας τείνουν να μην αντιλαμβάνονται την πραγματική βαρύτητα των λεγομένων τους και των πράξεών τους. 

Τρανό παράδειγμα ήταν η Γερμανική κοινωνία κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Μια κοινωνία που λόγων συγκεκριμένων συνθηκών, παραμέρισε την ανθρωπιά της και έφερε στην εξουσία το Εργατικό Ναζιστικό Κόμμα, με τα γνωστά ιστορικά επακόλουθα. 

Ιστορική λεπτομέρεια, ο Αδόλφος Χίτλερ δεν ήταν δικτάτορας όπως πιστεύουν αρκετοί, αλλά εκλεγμένος Καγκελάριος από τον Γερμανικό Λαό.

Για να επανέλθω λοιπόν στο σήμερα και στην ελληνική πραγματικότητα, θεωρώ και το έχω ξαναγράψει στο παρελθόν, ότι δυστυχώς έχουμε χρεοκοπήσει ως κοινωνία πολλά χρόνια πριν. Αυτήν την περίοδο απλά χρεοκοπήσαμε και ως οικονομία. 

Το πρόβλημα είναι όμως ότι μια οικονομία φτιάχνεται σχετικά εύκολα και γρήγορα. Η παιδεία και ο αλληλοσεβασμός όμως θέλει πολλές δεκαετίες για να επανέλθει σε μια κοινωνία και αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να μας προβληματίζει.

Willmore