Η ομολογουμένως φαντασμαγορική παρέλαση που έλαβε χώρα στην Πιονγιάνγκ, πρωτεύουσα της Β. Κορέας, για τα 60 χρόνια από την κορεατική εκεχειρία, έχει αν μη τι άλλο ενδιαφέρον από ανθρωπολογικής, αλλά και κοινωνιολογικής άποψης.
Κι αν ακόμη παραγνωρίσουμε τους συνειρμούς με εικόνες από τη ναζιστική Γερμανία και τη Σοβιετική Ένωση, το όλο θέαμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί γελοίο ακριβώς λόγω της τόσης ματαιόδοξης υπόστασής του.
Αξίζει να σημειωθεί πως αντίστοιχα μιλιταριστικά κατάλοιπα υπάρχουν στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Μάλιστα, σε γενικές γραμμές ισχύει πως όσο πιο ολοκληρωτικό είναι το καθεστώς, τόσο πιο μεγαλειώδεις είναι και οι σχετικές εκδηλώσεις.
Ωστόσο, μένοντας στο θέαμα, χάνουμε την ουσία του πράγματος. Και η ουσία είναι πως εκδηλώσεις όπως αυτή στη Β. Κορέα, δεν είναι τίποτε άλλο από επίδειξη στρατιωτικής ισχύος, ηθικού και πειθαρχίας. Οι συμμετέχοντες σε ένα τέτοιο θέαμα δεν είναι τίποτε άλλο παρά κομπάρσοι σε μία παράσταση για τα μάτια της ηγεσίας τους και για τα μάτια του “εχθρού”.
Η ουσία, αν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως υπάρχει σε μία στρατιωτική παρέλαση, δεν είναι σε καμία περίπτωση η απόδοση τιμής στους νεκρούς αγωνιστές όπως συνηθίζεται να λέγεται, αλλά το παράδειγμα του δουλοπρεπή ανθρώπου που υποτάσσει κατά κύριο λόγο το πνεύμα του κάτω από τον εξουσιαστή του, εγκλωβίζοντας τη διανοητική του ικανότητα μεταξύ συμβόλων και συμβολισμών, δηλαδή πολύ μακριά από την πραγματικότητα.
Ας μην παραβλέπουμε λοιπόν το γεγονός πως τα υλικά εκθέματα μίας στρατιωτικής παρέλασης δεν είναι τίποτε άλλο παρά όπλα, κατασκευασμένα για να σκοτώνουν ανθρώπους όπως αυτούς που με τόση έπαρση τα επιδεικνύουν, καταδικάζοντας τους ίδιους, αλλά και τους εχθρούς τους σε μία φαύλη ημιάγρια κατάσταση.
Έτσι όπως το βλέπω εγώ, το μόνο που κάνει τους παραπάνω ανθρώπους να διαφέρουν από τα μυρμήγκια ή τις μέλισσες είναι η επιπλέον εξέλιξη τεχνολογικών μέσων για την αυτοκαταστροφή του είδους τους.
Πηγή: Ramnousia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου